Powstanie w Afganistanie – Drugi Narodowy Front Oporu Afganistanu

Powstanie afgańskie mające na celu odparcie Talibów, przejmujących kontrolę w całym kraju, jest dowodzone przez Ahmada Masuda.
Masudowi wykształconemu w Wielkiej Brytanii udało sie przeprowadzić skuteczne walki w których zginęło 60-100 Talibów.
Powstańcy Masuda są dobrze uzbrojeni. Znani jako Narodowy Front Oporu Afganistanu (National Resistance Front of Afghanistan lub Second Resistance = Siły Oporu 2.0) walczą w górach prowincji Pandższir na północ od Kabulu. Ich Szeregi zasilili wytrenowani na Zachodzie zołnierze, którzy opuścili Kabul w dniach 18-21 sierpnia. Ich siły są oceniane na ok. 6 tysięcy ludzi.
Wycofujące się siły afgańskiej obrony Afgan National Defense oraz siły bezpieczeństwa Security przedarły się do prowincji Padższir. Razem z sojusznikami Masuda rosną w siłę.
Powstańcy zaatakowali Talibów w różnych miejscach.
Ojcem dowódcy Powstania jest Ahmed Szah Masud legendarny dowódca mudżahedinów zwany “Lwem Pandźsziru”, który z rozkazu Osamy Bin Ladena został zamordowany przez Al-Kaidę dwa dni przed atakiem na WTC – 9/11. Arabscy teroryści udawali dziennikarzy i mieli bombę ukrytą w kamerze. Szach przewodził wspieranej przez CIA sile Północnych Sojuszników, które w 2002 roku odparły Talibów i ustabilizowanły kraj.

Powstańcy dowodzeni przez syna Szacha mają nadzieję, że ich starcia z Talibami dadzą więcej czasu ewakuującym się siłom.
Masud uważa, że rządy Talibów w Afganistanie pozwolą Al-Kaidzie na planowanie kolejnych ataków w stylu 9/11 – możliwe że w Wielkiej Brytanii. Powiedział: “Talibowie nie są problemem dla samych Afgańczyków. Pod kontrolą Talibów Afganistan stanie się platformą dla radykalnego terroryzmu Islamskiego. Spisek przeciwko demokracji wykluje się ponownie.”
Masud napisał do Washington Post prosząc o broń i wsparcie: “Jestem gotów podążyć śladami mojego ojca, z bojownikami, Mudżahedinami, gotowymi ponownie walczyć z Talibami”. Przywódcę powstania wspiera dotychczasowy wiceprezydent Afganistanu, Amrullah Saleh, który także schronił się w górach i posiada siatkę szpiegów w Kabulu. Mianował się tymczasowym prezydentem Afganistanu.
Ahmad Masud który odbył roczny trening wojskowy w Sandhurst (UK) i uzyskał dyplom Kings College w Londynie wzywał swoja armię aby: “walczyć do ostatniego oddechu”.
Powstanie w Afganistanie było przygotowywane od lipca 2021, kiedy resztki Sojuszu Północnego ogłosiły mobilizację a dowódcą mianowano Ahmeda Masuda.
17 sierpnia 2021 r. do doliny Pandższiru zaczęli przybywać etniczni Tadżycy, byli żołnierze armii afgańskiej z czołgami i transporterami w celu wsparcia ruchu oporu.
Przegrupowali się w dystrykcie Andarab, Baghlan, po ucieczce z Kunduz, Badakhshan, Takhar i Baghlan, zanim przenieśli się do bezpiecznego Pandższiru.
Według niepotwierdzonych doniesień, dowództwu Saleha udało się odzyskać Charikar, stolicę prowincji Parwan, która była w posiadaniu Talibów od 15 sierpnia, a walki rozpoczęły się w Pandższirze.
Mniej więcej w tym samym czasie niepotwierdzone doniesienia stwierdzały, że resztki Afgańskiej Armii Narodowej (ANA) rozpoczęły gromadzenie się w dolinie Pandższir za namową Masuda, wraz z ministrem obrony Bismillahem Mohammadim i dowódcami prowincji. Lokalni cywile również odpowiedzieli na jego apele o mobilizację.
Ruch oporu w Pandższir twierdził również, że ma poparcie Abdula Rashida Dostuma i Atty Muhammada Nura. Członkowie grupy Rashida Dostuma, która wycofała się do Uzbekistanu 18 sierpnia 2021 r., powiedzieli, że 10 000 ich żołnierzy może połączyć siły z Pandższirem zwiększając siły do, co najmniej, 16000.
20 sierpnia w prowincji Baghlan zorganizowano grupę sił antytalibańskich pod dowództwem Abdula Hamida Dadgara.
Grupa przejęła dystrykty Andarab, Pul-e-Hesar i De Salah w prowincji Baghlan, zabijając lub raniąc 60 bojowników talibskich.
Późnym popołudniem niepotwierdzone doniesienia z Pandższiru stwierdzały, że Pul-e-Hesar został odebrany Talibom, a walki nadal szalały w De Salah i Banu. Irańskie media doniosły wkrótce po tym, że Andarab, a potem De Salah przeszły w ręce powstańców.
Według Sediqullaha Shuja, byłego członka Afgańskich Narodowych Sił Bezpieczeństwa, przyczyną usunięcia talibów z miast w dolinie Andarab było przeszukanie przez talibów prywatnych domów, co zostało odebrane jako naruszenie porozumienia, na mocy którego talibom pozwolono przejąć kontrolę wojskową nad miastami. Shuja stwierdził, że talibowie wchodzili do domów „i nękali ludzi. W naszych wioskach ludzie są bardzo tradycyjni i muzułmańscy. Nie ma powodu, aby talibowie przychodzili i uczyli nas o islamie”.
Były dowódca więzienia Baghlan, Abdul Rahman, stwierdził, że „Wszyscy ludzie z doliny powstali przeciwko talibom. Nie boimy się talibskich bojowników.”

22 sierpnia 2012 (niedziela) – talibowie poinformowali na Twitterze, że okrążyli Pandższir. AFP przypomina, że głównym wejściem prowadzącym do doliny jest wąski wąwóz, który bardzo utrudnia każdą inwazję. Obie strony wąwozu są kontrolowane przez mudżahedinów, którzy mogą ostrzeliwać nieprzyjaciół z dogodnej pozycji z góry. indyjskie źródła doniosły, że siły Northern Alliens zaatakowało konwój talibów. Saleh poinformował, że Talibowie nie pozwalają dostarczać jedzenia i paliwa do doliny Andarab i używają dzieci i starszych jako tarcz podczas przeszukiwania domów. Droga Salang jest kontrolowana przez siły Oporu 2.0.

Przejmowanie Afganistanu zakończone ucieczką sił Zachodnich trwało od maja 2021. Na sukces Talibów złożyło się kilka ważnych czynników:

• Afgańczycy bardziej sobie cenią życie plemienne niż postrzegają siebie jako część kraju
• Bycie żołnierzem afgańskim to głównie zaciągnięcie się na listę płac, a nie służenie narodowi. Chociaż wielu „prawdziwych wojowników Afganistanu” może protestować przeciwko takiemu postawieniu sprawy faktem jest, że ilość żołnierzy nawet było trudno oszacować. W 2016 roku pojawił się raport mówiący, że ani Amerykanie ani sami Afgańczycy tego nie wiedzą ilu jest tam żołnierzy. W 2019 roku skreślono z listy płac 49 000 tzw. żołnierzy widmo., których pensje przejmowali skorumpowani urzędnicy.
• Amerykanie, na mocy porozumienia z Talibami uwolnili z więzień 5000 kluczowych talibów. To oni stanowili główny trzon akcji przejęcia Afganistanu.

Rokowania powstania w Afganistanie

W sierpniu jest najlepsza okazja aby przeprowadzać kontratak, ponieważ Talibowie są rozproszeni w całym kraju, w przejętych prowincjach, nie zdążyli sterroryzować społeczeństwa celem zebrania środków i wzmocnienia liczebności. W miarę upływu czasu sytuacja może przechylać się na ich korzyść. Stanowiący 6-16 tysięcy żołnierzy ruch oporu może prowadzić akcje przez określoną ilość czasu – zapasy broni i amunicji mogą się wyczerpać w intensywnych walkach i brak ich dopływu będzie bardzo niekorzystny. The Independent wspomina, że Talibowie będą chcieli przeprowadzić niebezpieczna ofensywę w dolinie Pandższiru używając przejętej nowoczesnej broni po Zachodnich sojusznikach, którzy nie zdążyli w pełni się ewakuować: artylerii i samolotów.
David Loyn zasugerował, że ruch oporu ma większe szanse na uzyskanie większego poparcia ze strony Afgańczyków innych ras, którzy sprzeciwiają się talibom, jeśli Saleh zostanie promowany jako szef ruchu, aby zapobiec stronniczym poglądom, że ruch jest tylko dla Tadżyków. Powiedział również, że reszta świata może mieć powód, by nie uznać talibów, jeśli bojownicy nadal będą walczyć z talibami i próbować odzyskać terytorium.

Polityka zagraniczna wskazuje, że istnieją pokolenia Afgańczyków, które nigdy nie doświadczyły życia pod rządami talibów i prawdopodobnie będą się im opierać. Mówi również, że jeśli talibowie będą nadal atakować osoby, które mają powiązania ze starym rządem, poparcie dla oporu również wzrośnie. Wskazują jednak, że poparcie może spaść, jeśli w przyszłym rządzie znajdą się Hamid Karzai i Abdullah Abdullah. Anonimowy oficer wywiadu powiedział, że jeśli starsi plemienia i watażkowie uważają, że ruch oporu może obalić talibów, prawdopodobnie dołączą do nich i zwrócą się przeciwko talibom.

Anonimowy dziennikarz afgański powiedział, że grupa musi zacząć planować przeciągający się opór przeciwko talibom, jeśli mają utrzymać Pandższir.
Analityk Bill Roggio twierdził również, że „perspektywy ruchu oporu Pandższir są ponure”, chociaż jego baza była dobrze obroniona, a Saleh mógł polegać na szerokiej sieci potencjalnych zwolenników w całym kraju.
Afgański specjalista Gilles Dorronsoro z Uniwersytetu Sorbony mówi, że siły talibów mogą po prostu wymusić blokadę na Pandższir, ponieważ nie jest to jeszcze poważne zagrożenie.
Kim Sengupta powiedział, że poparcie dla ruchu oporu będzie zależało od tego, jak niepopularni będą talibowie i jak dalece ludzie zechcą się im przeciwstawić.
Masud ponoć nie ma takiej charyzmy jak jego ojciec.

Ambasador Rosji w Afganistanie Dmitrij Żyrnow określił ruch oporu jako „skazany na zagładę” i że ruch ten upadnie. Żyrnow stwierdził dalej, że ogłoszenie przez Saleha urzędu tymczasowego prezydenta jest niezgodne z konstytucją i dodał, że „nie mają oni żadnych perspektyw wojskowych”. Żyrnow przedstawił również swoje plany mediacji w rozmowach między Ruchem Oporu a Talibami.

Były szef indyjskiego sztabu armii Shankar Roychowdhury powiedział, że rząd Indii musi dotrzeć do sił oporu z Pandższiru wraz z frakcjami talibów, które mogą być przyjazne dla Indii.

Według urzędnika obrony USA, próżnia w bezpieczeństwie pozostawiona przez wycofanie amerykańskich sił zbrojnych może stworzyć sposobność dla al-Kaidy i innych grup terrorystycznych do reorganizacji. Urzędnik dodał, że chociaż Stany Zjednoczone nadal zachowałyby uprawnienia do atakowania celów al-Kaidy w Afganistanie, brak silnej obecności USA w terenie utrudniłby identyfikację potencjalnych celów. Dowódca CENTCOM Kenneth F. McKenzie Jr. powiedział, że nie widział niczego, co kazałoby mu wierzyć, że talibowie powstrzymają Al-Kaidę przed wykorzystaniem Afganistanu do wzmocnienia i odbudowy.

Brytyjski sekretarz obrony Ben Wallace powiedział, że próżnia może dać grupom terrorystycznym, takim jak Al-Kaida, kolejną szansę na bezpieczną przystań.
8 sierpnia szefowa ekstremistycznej grupy monitorującej SITE, Rita Katz, powiedziała, że natarcie talibów przypominało wcześniejsze dni syryjskiej wojny domowej podczas zwycięstw Frontu al-Nusra, „z wyjątkiem teraz na zupełnie inną skalę, biorąc pod uwagę przerażający rozmach Talibów “.

Kazachski politolog Dosym Satpaev ostrzegł, że przejęcie władzy przez Talibów może potencjalnie utorować drogę innym fundamentalnym siłom islamistycznym, próbującym utworzyć państwo łączące Azję Środkową i Afganistan.

A.R.

Ten artykuł zawiera informacje na poniższe tematy:

• Powstanie w Afganistanie 2021
• Powstanie afgańskie 21
• Ruch oporu w Afganistanie
• Ahmad Masud
• Drugi Narodowy Front Oporu Afganistanu